چکیده:
عرف به معنای شناسایی است، اما در علم حقوق، در تعریف آن گفته اند: قاعدهای است که به تدریج و خودبه خود میان همه مردم یا گروهی از آنان به عنوان قاعدهای الزام آور مرسوم شده است. قوانین حاکم بر قراردادهای تجاری مربوط به حقوق تجاری ایران نشان میدهد که ریشه بسیاری از مقررات عرف و رسوم بوده و قانون گذار نیز اغلب با تکیه بر این مبنا مبادرت به تدوین قانون کرده است. همچنین در قوانین کنوانسیون بیع بینالملل توجه ویژهای به عرف تجاری در زمینه اجرای قوانین شده است و قانون گذار در بیشتر موارد بر اساس عرف قانونی را اعمال نموده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرات عرف و رسوم تجاری در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین الملل در اجرای قوانین است. نتایج به دست آمده نشان میدهد در حقوق تجاری ایران و حقوق بین الملل عرف ورسوم جایگاه ویژهای داشته است و قانون گذار در بسیاری از موارد با تکیه بر عرف اعمال نظر نموده است.
عرف به معنای شناسایی است، اما در علم حقوق، در تعریف آن گفته اند: قاعدهای است که به تدریج و خودبه خود میان همه مردم یا گروهی از آنان به عنوان قاعدهای الزام آور مرسوم شده است. قوانین حاکم بر قراردادهای تجاری مربوط به حقوق تجاری ایران نشان میدهد که ریشه بسیاری از مقررات عرف و رسوم بوده و قانون گذار نیز اغلب با تکیه بر این مبنا مبادرت به تدوین قانون کرده است. همچنین در قوانین کنوانسیون بیع بینالملل توجه ویژهای به عرف تجاری در زمینه اجرای قوانین شده است و قانون گذار در بیشتر موارد بر اساس عرف قانونی را اعمال نموده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرات عرف و رسوم تجاری در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین الملل در اجرای قوانین است. نتایج به دست آمده نشان میدهد در حقوق تجاری ایران و حقوق بین الملل عرف ورسوم جایگاه ویژهای داشته است و قانون گذار در بسیاری از موارد با تکیه بر عرف اعمال نظر نموده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.